Kleding en textiel horen bij de grootste en best presterende industrieën van Turkije. Er opereren zo’n 2 miljoen mensen in deze sector. Door meerdere voordelen voor de textielindustrie in Turkije is het land een belangrijke producent geworden voor Europa. Zo heeft het land een strategisch fijne ligging, het is een makkelijke toegangsweg voor de Europese markt. Ook biedt Turkije een rijke bron aan grondstoffen zoals katoen, die worden gebruikt bij de productie van kleding. Het land heeft goede handelsovereenkomsten gesloten met de Europese Unie en andere landen.
Onlopen van inspecties
In de Turkse arbeidswet zijn zaken als werktijden en veiligheidsvoorschriften vastgelegd, maar naleving van de wet blijkt moeilijk in de Turkse kledingindustrie. Er is een grote informele economie in dit land, bedrijven registreren hun werknemers niet en besteden productie liever uit aan informele werkplaatsen. Door het uitbesteden aan deze werkplaatsen worden inspecties ontlopen. Ook zijn de textielbedrijven geen fan van vakbonden, werknemers worden vaak ontslagen als zij zich aansluiten bij een vakbond.
Vluchtelingen
Door de komst van Syrische vluchtelingen is het risico op kinderarbeid in de Turkse textielsector verhoogd. Veel vluchtelingen hebben geen legale werkvergunning maar dienen wel hun eigen levensonderhoud en vaak die van hun familie te voorzien. Veel Syrische vluchtelingkinderen zijn gestrand in Turkije. Ze gaan niet naar school maar moeten werken om te kunnen overleven. Vooral de jongens maken werkdagen van 12 uur en werken 6 dagen per week in textiel en leerfabrieken.