De kledingindustrie in Indonesië is al eeuwen oud. In de negentiende eeuw waren felgekleurde batikstoffen al erg populair in Nederland. De lonen in Indonesië verschillen per provincie, wat er op neerkomt dat er 34 verschillende regio’s zijn met 34 verschillende minimumlonen. Hoe geciviliseerder de provincie, hoe hoger het minimumloon. Indonesië kampt al jaren met plotselinge fabriekssluitingen. Omdat kledingmerken tegenwoordig van hun leveranciers verwachten dat ze snel, flexibel en goedkoop leveren, verplaatsen veel kledingfabrieken zich naar gebieden waar lonen (nog) lager zijn.
Jaba Garmindo Fabriek:
In april 2014 moest de Jaba Garmindo fabriek gedwongen haar deuren sluiten na het plotselinge terugtrekken van orders van de Japanse keten Uniqlo. Door het in 2015 aangevraagde faillissement kwamen vierduizend vrouwen diep in de schulden terecht, zonder vooruitzicht op betaling van achterstallig loon en een nieuwe baan.
Kort voordat de Jaba Garmindo fabriek haar deuren sloot, in april 2014, maakten arbeidsrechtenactivisten meldingen van arbeisovertredingen in de fabriek. Het ging daarbij onder andere over het onwettelijk ontslaan van zwangere werknemers, onbetaalde overuren, gezondheids- en veiligheidsrisico’s en tegenwerking van de vakbond. In die tijd verklaarde Uniqlo dat ze de productie in de fabriek stop hadden gezet door problemen rondom kwaliteit. In het begin van januari 2015 kregen medewerkers niet langer hun salaris op tijd betaald. Drie maanden later sloot de fabriek onverwacht. In april 2015 werd deze failliet verklaard, waardoor 4000 werknemers werkloos achterbleven, wachtend op miljoenen aan onbetaalde salarissen en ontslagvergoedingen.
Indonesia protocol
In 2011 werd een historische overeenkomst getekend tussen Indonesische vakbonden, kledingfabrieken en internationale sportmerken zoals Adidas, Nike en Puma. In dit document spraken de partijen af ervoor te zorgen dat vakbondsvrijheid en vakbondsactiviteiten vrij kunnen worden uitgevoerd in de fabrieken waar sportkleding wordt gemaakt.