Zeven jaar na de brand in de Ali Enterprise-fabriek in Pakistan, waarbij meer dan 250 arbeidsters en arbeiders omkwamen, zijn textiel- en kledingfabrieken in het land nog steeds even onveilig. Verschillende initiatieven die de laatste jaren zijn genomen missen de essentiële elementen voor een betrouwbaar veiligheidsprogramma, zoals transparantie en bindende afspraken. Bovendien is geen van deze initiatieven opgezet in samenwerking met vakbonden.

Het rapport “Pakistan’s Garment Workers Need a Safety Accord” dat vandaag wordt gelanceerd beschrijft veiligheidsrisico’s en schendingen in Pakistaanse textiel- en kledingfabrieken en analyseert verschillende veiligheidsinitiatieven op hun toezeggingen en prestaties. Vakbonden en arbeidsrechtenorganisaties in Pakistan pleiten voor een veiligheidsprogramma gemodelleerd volgens het Bangladesh Fire and Safety Accord: een juridisch bindende overeenkomst tussen vakbonden en bedrijven waarbij transparantie, bindende afspraken, commerciële verplichtingen en betrokkenheid van arbeidsters centraal staan. Ook doet het rapport aanbevelingen richting nationale en provinciale overheden om te zorgen dat fabrieken die buiten een dergelijk programma vallen toch werken aan verbetering van de veiligheid van de fabrieken.

“Het totale gebrek aan adequate monitoring van de veiligheid in de Pakistaanse kledingindustrie heeft de afgelopen jaren honderden levens gekost. Zelfs maatregelen die onmiddellijk getroffen kunnen worden zoals ervoor zorgen dat arbeidsters niet opgesloten zitten in fabrieken en het weghalen van stapels producten voor nooduitgangen maken een verschil en hadden honderden levens kunnen redden in de Ali Enterprise fabriek”, zegt Khalid Mahmood, directeur van de Labour Education Foundation in Pakistan.

Bedrijven blijven vasthouden aan bedrijfsgecontroleerde auditbureau’s en -programma’s waarvan is gebleken dat zij hebben gefaald in het verbeteren van de industrie en het voorkomen van dergelijke rampen als de Ali Enterprise brand. De inspectiedienst van de Pakistaanse overheid is onderbemenst, ondergefinancierd en is niet in staat om een groeiende industrie effectief te monitoren. Tegelijkertijd riskeren arbeiders hun leven in onveilige kleding- en textielfabrieken.

“Kledingfabrieken in Pakistan zijn dodelijke vallen. Zeven jaar na deze verschrikkelijke brand is het hoog tijd dat bedrijven die kleding en textiel inkopen in Pakistan de veiligheid van arbeidsters serieus nemen. Alle stakeholders in de industrie moeten hun verantwoordelijkheid nemen en degenen die hun producten maken centraal stellen in verbeteringsprogramma’s”, zegt Nasir Mansoor, voorzitter van de Pakistani National Trade Union Federation.

Het rapport roept bedrijven op zich aan te sluiten bij Pakistaanse vakbonden en organisaties in hun inspanningen om een juridisch bindende overeenkomst tussen kledingbedrijven en vakbonden en NGO’s op te zetten om fabrieken veilig te maken, in lijn met het Bangladesh-veiligheidsakkoord. Het is essentieel om arbeidersorganisaties direct te betrekken in het formuleren en ontwikkelen van een veiligheidsinitiatief als ook bij de implementatie en uitvoering ervan.

“We hebben in Bangladesh gezien dat vakbondsparticipatie, transparantie en bindende afspraken cruciaal zijn voor een succesvol veiligheidsprogramma. Het Bangladesh Veiligheidsakkoord heeft een baanbrekende standaard voor een transparant, afdwingbaar en effectief inspectie- en verbeterprogramma neergezet. Elk veiligheidsprogramma in Pakistan zal daar lessen uit moeten trekken”, zegt Ineke Zeldenrust, internationaal coördinator bij de Clean Clothes Campaign.

“Naast dat bedrijven in actie moeten komen is het van belang dat de nationale en provinciale overheden hun capaciteit vergroten en ervoor moeten zorgen dat zij op een effectieve manier kunnen toezien dat alle fabrieken in Pakistan veiliger worden, niet alleen de fabrieken die voor de internationale markt produceren”, zegt Zulfiqar Shah, directeur van het Pakistan Institute of Labour Education and Research.

Het rapport “Pakistan’s Garment Workers Need a Safety Accord” van Clean Clothes Campaign, International Labor Rights Forum, Labour Education Foundation, National Trade Union Federation en Pakistan Institute of Labour Education and Research is hier te lezen.