Kiest Minister Kaag voor het voortbouwen op de winsten van het Bangladesh Akkoord?
De keuze: Voortbouwen op bewezen effectieve aanpak of steunen van minder ambitieuze initiatieven?
De minister haar inzet bouwt voort op het bestaande IMVO-beleid. Het verduurzamen van mondiale waardeketens heeft haar prioriteit en daarbij wordt in het bijzonder ingezet op onderwerpen als leefbaar loon, kinderarbeid en vrouwenrechten, dit wordt door Schone Kleren Campagne verwelkomt. Maar ondanks dat we blij zijn met deze inzet vinden wij het toch zorgelijk dat de minister in de uitwerking hiervan niet lijkt te kiezen voor een bewezen effectieve aanpak; zoals het akkoord, maar in haar notitie juist sterk verwijst naar samenwerking met vrijblijvende initiatieven als het IDH.
Dat is zorgelijk, omdat we nu al zien hoe instrumenten die wel afdwingbaar zijn; zoals het Bangladesh Akkoord, ondermijnd dreigen te worden door zwakkere initiatieven. Concreet voorbeeld is het initiatief van het IDH genaamd “LABS” (Life And Building Safety).
Het LABS-initiatief van het IDH
Wij hebben vernomen dat het LABS-initiatief al in India en Vietnam wordt opgezet en dat het binnenkort ook in zowel Pakistan als Cambodja van start zal gaan. De winsten van het Bangladesh Akkoord worden door dit IDH-initiatief compleet ondermijnt omdat dit initiatief een aantal belangrijke basisprincipes niet heeft, onder andere: afspraken zijn niet afdwingbaar (bedrijven die afspraken niet nakomen gaan vrijuit) en lokale vakbonden zijn niet betrokken en spelen dus geen centrale rol. Er is geen financiële verantwoordelijkheid voor de bedrijven om de verbeteringen door te voeren. Het initiatief wordt gepresenteerd als een “globale oplossing” waarbij IDH als multi-stakeholder initiatief (MSI) wordt geportretteerd. IDH is dat niet want vakbonden, een zeer belangrijke groep stakeholders, ontbreken. De steun van het Ministerie voor IDH hierin, doet ons vrezen dat de ambitie om echt tot handhaving over te gaan, boterzacht is. Het is juist nu het moment om voort te bouwen op afdwingbare akkoorden tussen vakbonden en merken die hun effectiviteit reeds hebben bewezen. Het Bangladesh Akkoord heeft precedent scheppende waarde die bedrijfs-gecontroleerde vrijwillige initiatieven vervangt met afdwingbare afspraken tussen vakbonden en bedrijven. In plaats van er voor te zorgen dat het akkoord model wordt uitgebreid naar andere landen als Pakistan en Cambodja wordt nu de deur opengezet voor dit soort Pre-Rana initiatieven met een focus op nog meer auditing zonder garantie op verbeteringen. Hiermee verliezen we volgens Schone Kleren Campagne strategisch wat er gewonnen is met het Bangladesh Akkoord.