Links en rechts worden de grote modeshows van het seizoen online gehouden vanwege de corona-pandemie. SKC gebruikt dit moment om een nieuw rapport uit te brengen dat de schijnwerper richt op minder fraaie kanten van de kledingindustrie: het voortdurende probleem van de veel te lagen lonen voor de kledingarbeidsters. Meer transparantie kan helpen een einde te maken aan dit probleem, zo concludeert het rapport.

“Out of the shadows. A spotlight on exploitation in the fashion industry” brengt recent onderzoek (2019-2020) onder kledingarbeiders in een aantal lagelonenlanden samen met gelijktijdig onderzoek onder kledingmerken in de rijke landen. Onze partners in kledingproductielanden trokken er op uit om 490 arbeiders te interviewen in China, India, Indonesië, Oekraïne en Kroatië, werkzaam in negentien verschillende fabrieken. Verder stuurden wij vragenlijsten naar 108 merken en retailers in veertien landen. Het veldonderzoek toont aan dat kledingarbeidsters gedwongen worden om hoge dagelijkse productiequota te halen en buitensporige overuren moeten maken.

“Mijn werk is uitputtend. Elke dag moet ik 18 uur werken. Veel arbeiders

kunnen het productiedoel niet halen, dan worden ze ontslagen.”

– een kledingarbeidster in China.

Beloningssystemen zijn vaak overdreven complex, waardoor het moeilijk wordt voor arbeidsters om hun betalingen te begrijpen of onnauwkeurigheden in het loon aan te vechten. Voor arbeidsters in India en Indonesië is de informatie op loonstroken zo complex of onbetrouwbaar dat velen niet eens weten hoe wat ze ontvangen zich verhoudt tot wat er op hun loonstrook staat.

In een sector die voornamelijk wordt gedreven door vrouwenarbeid legt het onderzoek ook de nadruk op loondiscriminatie op grond van geslacht. In India verdienen vrouwen gemiddeld slechts 88% van wat mannen verdienen. In onze bedrijvenenquête geeft geen enkel ondervraagd merk openbare informatie over de algemene loonverschillen tussen mannen en vrouwen in hun toeleveringsketens.

“Momenteel blijft wat er in de fabriek gebeurt in de fabriek. Dit moet veranderen,” zegt Priscilla Robledo, een Italiaanse onderzoeker van de internationale Clean Clothes Campaign. “Want wat er in de fabriek gebeurt heeft grote gevolgen voor het leven van mensen. De slechte salarissen die aan kledingarbeidsters worden betaald, zijn onaanvaardbaar.

Merken en aanbevelingen

Dit rapport beschrijft het onderzoek achter de website FashionChecker die SKC in juni van dit jaar lanceerde. Het is bedoeld als hulpmiddel voor activisten, en maakt het voor een groot aantal merken mogelijk om precies te zien in welke landen en in welke fabrieken zij hun kleding laten maken. Daardoor wordt het in geval van misstanden gemakkelijker om direct het desbetreffende merk aan te spreken. Daarnaast krijgen de opgenomen merken een beoordeling voor de informatie die zij online zetten over andere zaken, zoals leefbare lonen, sociaal beleid, de loonkloof tussen mannen en vrouwen, en andere gegevens. Oftewel: transparantie.

De analyse van de gegevens uit de FashionChecker in het nieuwe rapport maken het voor merken en regeringen nog eens extra noodzakelijk om met urgentie actie te nemen en tegemoet te komen aan de eisen die wij hebben geformuleerd.

Wij hebben ons in het onderzoek naar bedrijven ook op een aantal Nederlandse merken gericht: Hema, Kings of Indigo, Kuyichi, Scotch & Soda, WE Fashion, Wehkamp en Zeeman zijn te vinden op de FashionChecker. Balr., Expresso, LaDress, Livera, Nikki, Prenatal, The Sting en Wibra gaven aan niet mee te willen doen of reageerden herhaaldelijk niet op ons verzoek. We blijven deze merken oproepen om transparant te zijn en informatie te geven over de arbeiders in hun toeleveringsketens.

De coronapandemie heeft de onbetaalde lonen en werkonzekerheid voor kledingarbeiders nog sterker verergerd, aangezien merken als Bestseller, C&A, Esprit en Urban Outfitters bestellingen hebben geannuleerd en kortingen opleggen aan leveranciers. Zie hier een korte video over hoe corona de kledingarbeidsters treft en wat jij zelf eraan kunt doen!

(FashionChecker maakt deel uit van de Filling the gap-campagne: een meerjarige campagne die tot doel heeft de kloof te dichten tussen armoedelonen en leefbaar loon, tussen lonen voor mannen en vrouwen, en transparantie in de kledingindustrie te verbeteren. De campagne wordt mede mogelijk gemaakt door steun van de EU. Onze visies zijn niet per se die van de EU of haar vertegenwoorders.)