2018 Akkoord van start maar IKEA weigert haar textielarbeiders een veilige werkplek te geven
Na de dodelijke Rana Plaza ramp in 2013 werd het eerste Bangladesh Akkoord opgesteld. Het 2018 Akkoord zal dit werk voortzetten en voegt een aantal elementen toe. Het nieuwe akkoord verwelkomt naast kledingfabrieken nu ook producenten van huishoudelijk textiel en gebreide accessoires. Dit betekent dat meer bedrijven zich kunnen aansluiten bij het akkoord en meer arbeiders beschermd kunnen worden. IKEA, het grootste meubelbedrijf ter wereld, weigert echter om haar textielfabrieken onder de bescherming van het Akkoord te laten vallen.
Het 2018 Transitie Akkoord is op dit moment ondertekend door 175 kleding- en textielbedrijven, waaronder Primark, H&M, C&A en Aldi. Het nieuwe Akkoord beslaat meer dan 13.000 fabrieken en ongeveer 2 miljoen arbeiders. Een aantal merken weigeren verantwoordelijkheid te nemen voor de veiligheid van arbeiders die hun producten maken, naast IKEA zetten ook Abercrombie & Fitch en GAP hun handtekening niet. Woordvoerder Tara Scally “Het is echter nog niet te laat. Ook na de startdatum kunnen bedrijven zich aansluiten en zouden dit moeten doen. Het is nooit te laat om de levens van arbeiders te gaan beschermen.”
Volgens IKEA is de gedragsscore van het bedrijf ’the IKEA Way’ (IWAY) van voldoende kwaliteit om veilige werkplekken te garanderen. Volgens IKEA zijn meerdere wegen te bewandelen om fabrieken veiliger te maken. Wat Schone Kleren Campagne betreft is het Bangladesh Akkoord het enige betrouwbare middel om te werken aan het verbeteren van de veiligheid van fabrieken. In tegenstelling tot vrijblijvende initiatieven, zoals IKEA’s IWAY, is het Bangladesh Akkoord een juridisch bindende afspraak tussen bedrijven en vakbonden. Het Akkoord is transparant en maakt alle vooruitgang inzichtelijk, dit ontbreekt bij IKEA waardoor hun beloofde verbeteringen niet gecontroleerd kunnen worden en zij niet ter verantwoorden geroepen kunnen worden. Scally “Als IKEA echt zo veel zorg draagt voor veilige textielfabrieken, waarom wil zij dat dit dan niet openlijk aan laten zien?” Een ander groot verschil tussen IKEA’s methode en het Akkoord is dat het Akkoord alle fabrieken inspecteert waar aangesloten bedrijven producten laten of lieten maken. IKEA voert alleen audits uit bij hun hoofdleveranciers en stelt hen verantwoordelijk om onderaannemers te controleren.
IKEA stelt dat zij werken met vijf leveranciers in Bangladesh waarvan slechts twee van deze fabrieken onder het Akkoord vallen. Dit betekent dat de arbeiders in de andere fabrieken een groot risico lopen op onveilige werkomstandigheden. De fabrieken die wel onder het Akkoord vallen bieden dan wel veiligheid voor de arbeiders, IKEA heeft hier niet in geïnvesteerd en profiteert wel van de inspanning van de andere 175 Akkoord-ondertekenaars.
Meer informatie:
- Het statement dat IKEA naar buiten heeft gebrcht: https://www.nrk.no/urix/internasjonal-sikkerhetsavtale-uten-ikea_-fem-ar-etter-katastrofen-i-bangladesh-1.14019719.
- Meer informatie over het 2018 Akkoord http://bangladeshaccord.org/about/faqs/.
- Een lijst van merken dat het 2018 Akkoord niet heeft getekend: https://cleanclothes.org/safety/no-one-should-risk-their-life-at-work-which-companies-have-not-signed-the-2018-bangladesh-accord